#4 Zapraszam na dwójkę do Sebastiana!

Nie przedłużając, bo szczerze mówiąc dzisiaj nie mam się nad czym rozwodzić w tych swoich nudnych, wstępnych monologach, chcę Was poinformować, że na blogu o Sebie pojawił się nowy rozdzialik:))

Czasem drobny epizod zmienia się w wielką historię

[klik]

sportowy bohater: Sebastian Vettel

część: rozdział drugi

'- Wszystko w porządku?- Pokiwała głową, gdy z czułością położył dłoń na jej ramieniu. - Sebastian jestem.

Jego uśmiech, który właśnie ujrzała, sprawił, że nogi się pod nią ugięły. Był nie tylko szczery, ale i promienny. Wywoływał na ciele gęsią skórkę zmieszaną z przyjemnym łaskotaniem w okolicach żołądka. Młoda Niemka poczuła się tak, jakby świat wokół nagle przestał istnieć. Jakby liczyli się tylko oni.

- Kayla - wydukała, ściskając wyciągniętą dłoń.'

#3 Skoki - czyli coś, czego nie rozumiem, a jednak o tym piszę

Tytuł mówi chyba sam za siebie, prawda?
Postanowiłam napocząć nowego bloga o tematyce skoków narciarskich, na których kompletnie się nie znam.
Czy mi wyjdzie?
Nie wiem. Nie mam zielonego pojęcia. Jednak chcę spróbować, bo ostatnimi czasy mam słabość do paru zawodników odpychających się od belki, wybijających z progu i lądujących na ziemi w piękny doprawdy sposób.
Dlatego serdecznie zapraszam do świata Andiego Wellingera, Michiego Hayboecka i Leny Freitag!

Nie można zmienić przeszłości... ale można kreować przyszłość

[klik]

sportowy bohater: Andreas Wellinger, Michael Hayboeck

część: Prolog

'Lena, przecież to zwykły łajdak!

Gbur, prostak, cham, dupek, idiota nieustannie bawiący się ludzkimi uczuciami, nieliczący się z nimi, egoista, pajac, ćwok, prymityw, tępak i przede wszystkim nieprzeciętny chuj!

A jednak go kochasz. Dlaczego?

Bo... Pod tą całą głupią maską obraną przez wydarzenia z przeszłości kryje się pokrzywdzony, delikatny człowiek potrzebujący pomocy, by się z tego paskudnego bagna wygrzebać.

Człowiek, który przez swoje głupie zabawy, zmienił Twoje życie na zawsze. Obrócił o sto osiemdziesiąt stopni. Zniszczył je!

Nie. Już tak nie myślę. Nie mogę tak myśleć.'